Αναλυτικά, οι ελληνικές ποικιλίες επιτραπέζιων ελιών που παράγονται στην Ελλάδα και βρίσκονται στο Οι καλύτερες ποικιλίες επιτραπέζιων ελιών της TasteAtlas η λίστα είναι:

1. Επιτραπέζιες ελιές Καλαμάτας – το πιο διάσημο και δημοφιλής επιτραπέζιες ελιές παγκοσμίως. Οι ελιές Καλαμών είναι μεγάλες, σκουρόχρωμες και ζουμερές, με ήπια γεύση που ενισχύει μια μεγάλη γκάμα πιάτων. Συνήθως διατηρούνται σε ξύδι από κόκκινο κρασί, κόκκινο κρασί ή/και ελαιόλαδο για μια χαρακτηριστική πλούσια, καπνιστή, φρουτώδη γεύση. Οι ελιές Καλαμών είναι ιδανικές για σαλάτες, ορεκτικά, ως επικάλυψη για πίτσα. Αυτές οι εδώδιμες ελιές καλλιεργούνται κυρίως στις περιοχές της Μεσσηνίας και Λακωνία στο Πελοπόννησος, Ελλάδα.

Επιτραπέζιες Ελιές Καλαμάτας – Ελιές Καλαμών

2. Πράσινες Ελιές Χαλκιδικής (Χαλκιδική) – καταγόμενος από την περιοχή της Χαλκιδικής σε βόρεια Ελλάδα (περιφέρεια Μακεδονίας), Οι πράσινες επιτραπέζιες ελιές Χαλκιδικής φημίζονται για τις μεγάλο μέγεθος, σταθερή υφή και ζωντανό πράσινο χρώμα. Αυτές οι ελιές συλλέγονται με το χέρι ενώ είναι ακόμη άγουρες και έχουν μια χαρακτηριστική, ήπια καυτερή γεύση με μια λεπτή πικρία. Οι ελιές Χαλκιδικής είναι πλούσιες σε αντιοξειδωτικά, εκτιμώνται για τα οφέλη τους στην υγεία και τις απολαμβάνουμε συνήθως σε μεσογειακά πιάτα, σαλάτες ή απλά ως σνακ. Η εξαιρετική τους ποιότητα τα καθιστά μια από τις πιο γνωστές εδώδιμες ποικιλίες ελιάς στην Ελλάδα. Η παχύρρευστη και η κρεατική τους μπουκιά με φρουτώδη, αλμυρή, βουτυράτη και ευχάριστα όξινη γεύση τους τα κάνει μια υπέροχη επιτραπέζια ελιά.

Πράσινες Επιτραπέζιες Ελιές Χαλκιδικής

3. Θρόμπα Θάσου – μια παραδοσιακή ελληνική ποικιλία που προέρχεται από το νησί της Θάσου. Αυτές οι μικρές, τσαλακωμένες μαύρες ελιές είναι φυσικά αποξηραμένες στον ήλιο στο δέντρο, δίνοντάς τους μια πλούσια, στιβαρή γεύση με ένα ελαφρώς γλυκό και αλμυρό προφίλ. Γνωστά για την υψηλή διατροφική τους αξία, τα απολαμβάνουμε συχνά ως μέρος της μεσογειακής δίαιτας. Οι ελιές Θρόμπα Θάσου φημίζονται για τη μοναδική τους υφή και τη βαθιά, γήινη γεύση τους, που τις καθιστούν μια λιχουδιά στην ελληνική κουζίνα.

4. Κορωνέικη – γνωστό ως το «βασίλισσα» της ελιάς, οι ελιές Κορωνέικης είναι μικρές αλλά γεμάτες γεύση. Έχουν ένα φρέσκια, φρουτώδης γεύση και αποτελούν βασικό συστατικό περίπου στο ένα τρίτο όλων των ελληνικών ελαιόλαδων. Πλούσιες σε υγιή λιπαρά οξέα, αυτές οι ελιές καλλιεργούνται κυρίως στο νότια Πελοπόννησο και επάνω Κρήτη.

Επιτραπέζιες ελιές Κορωνέικης Ελλάδας

5. Τσουνάτι – Οι επιτραπέζιες ελιές Τσουνάτι είναι μια φημισμένη ελληνική ποικιλία, που καλλιεργείται κυρίως στην Κρήτη. Αυτές οι ελιές είναι μεσαίου έως μεγάλου μεγέθους, με πλούσιο, σκούρο χρώμα και λεία, ελαφρώς λιπαρή υφή. Γνωστές για την ήπια, φρουτώδη γεύση τους με έναν υπαινιγμό πικράδας, οι ελιές Tsunati χρησιμοποιούνται συχνά τόσο για την κατανάλωση όσο και για την παραγωγή ελαιολάδου υψηλής ποιότητας. Η ευελιξία και η ξεχωριστή γεύση τους τα καθιστούν βασικό στοιχείο της ελληνικής κουζίνας.

6. Πατρινία – Οι επιτραπέζιες ελιές Patrinia, που προέρχονται από την περιοχή γύρω από την Πάτρα στην Ελλάδα, βραβεύονται για την απαλή υφή και την πλούσια, γήινη γεύση τους. Αυτές οι μεσαίου μεγέθους ελιές έχουν συνήθως σκούρο χρώμα και έχουν μια καλά ισορροπημένη γεύση που συνδυάζει μια ήπια πικράδα με μια λεπτή γλυκύτητα. Απολαμβάνετε συχνά σε σαλάτες, ορεκτικά ή ως σνακ. 

7. Κολοβί – Οι επιτραπέζιες ελιές Kolovi, ιθαγενείς του νησιού της Λέσβου στην Ελλάδα, που καλλιεργούνται στο μοναδικό κλίμα του νησιού Οι ελιές Kolovi είναι μια αγαπημένη ποικιλία γνωστή για το μεσαίο μέγεθος και τη σφιχτή υφή τους. Τυπικά σκούρου χρώματος, αυτές οι εδώδιμες ελιές έχουν μια πλούσια, ελαφρώς φρουτώδη γεύση με έναν υπαινιγμό πικρίας. Αποτελούν δημοφιλή επιλογή τόσο για κατανάλωση όσο και για παραγωγή ελαιολάδου.

9. Θούμπα – η ελιά Θρούμπα είναι ένα ρουστίκ πετράδι από την Ελλάδα, με τη ρυτιδωμένη, αποξηραμένη στον ήλιο φλούδα και τη βαθιά, γήινη γεύση που μοιάζει με την αρχαιότητα. Σε αντίθεση με τις πιο απαλές ποικιλίες, οι ελιές Thrumpa υποβάλλονται σε φυσική διαδικασία ωρίμανσης στο δέντρο, απορροφώντας την ουσία του αιγαιοπελαγίτικου κλίματος. Η μοναδική τους υφή –σχεδόν δερματώδης– σε συνδυασμό με μια αλμυρή, γλυκιά γεύση, τα κάνει να ξεχωρίζουν σε έναν κόσμο λείων, αλμυρών ελιών. Ιδανικό για όσους εκτιμούν μια γεύση με ιστορία και χαρακτήρα.

11. Θούμπα Χίου – Η ελιά Θρούμπα Χίου είναι μια μοναδική ελληνική ποικιλία επιτραπέζιων ελιών, αποξηραμένη φυσικά στο δέντρο, δίνοντάς της μια χαρακτηριστική ρυτιδωτή υφή και πλούσια, συμπυκνωμένη γεύση. Καλλιεργούνται στο πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά έδαφος του νησιού, αυτά μαύρες ελιές προσφέρουν μια τολμηρή, ελαφρώς αλμυρή γεύση με γήινους τόνους. Γνωστά για την παραδοσιακή μέθοδο θεραπείας τους, αποτελούν βασικό στοιχείο στη μαγειρική κουλτούρα της Χίου. Μεγαλωμένο μέσα Έδαφος του νησιού της Χίου πλούσιο σε ορυκτά, αυτές οι ελιές αναπτύσσουν μια βαθιά, αλμυρή ένταση καθώς έχουν στεγνό στο δέντρο, δημιουργώντας μια τολμηρή γεύση που είναι ταυτόχρονα ρουστίκ και εκλεπτυσμένη. Η σφιχτή, σχεδόν λαστιχωτή υφή τους συνδυάζεται υπέροχα με πλούσια τυριά και χωριάτικα ψωμιά, προσφέροντας μια αφιλτράριστη γεύση του αιγαιοπελαγίτικου τοπίου.

13. Κολλυρέικη – Κολλυρέϊκες επιτραπέζιες ελιές, ιθαγενείς του Πελοπόννησος περιοχή της Ελλάδας, είναι μια λιγότερο γνωστή αλλά πολύτιμη ποικιλία. Αυτές οι μεσαίου μεγέθους ελιές διακρίνονται για τη λεία φλούδα τους και την ισορροπημένη γεύση τους, συνδυάζοντας μια ήπια πικράδα με μια νότα γλυκύτητας.

14. Ασπρολιά – Οι επιτραπέζιες ελιές Ασπρολιά, με καταγωγή από την Ελλάδα, είναι μια σπάνια και ντελικάτη ποικιλία γνωστή για το ανοιχτό πράσινο χρώμα και την απαλή, βουτυρώδη γεύση τους. Αυτές οι ελιές είναι διάλεξε νωρίς, αποτυπώνοντας μια λεπτή γλυκύτητα και χαμηλή πικράδα που τα ξεχωρίζει από πιο εύρωστες ποικιλίες. Οι ελιές Asprolia απολαμβάνονται συχνά σε σαλάτες ή ως σνακ.

15. Ντόπια – η επιτραπέζια ελιά Dopia είναι α βραβευμένη ποικιλία επιτραπέζιων ελιών καλλιεργείται στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στις περιοχές της Αργολίδα και Αρκάδια. Γνωστή για το μεγάλο της μέγεθος και την κρεατώδη υφή της, η ελιά Dopia απολαμβάνεται συχνά ως επιτραπέζια ελιά. Έχει μια ήπια, ελαφρώς γλυκιά γεύση με χαμηλή πικράδα, που το καθιστά ελκυστικό σε ένα ευρύ φάσμα ουρανίσκων. Η ελιά Dopia συλλέγεται συνήθως όταν είναι πλήρως ώριμη, με αποτέλεσμα α σκούρο μωβ έως μαύρο χρώμα και συχνά ωριμασμένο σε άλμη.

16. Αγουρομάνακο – τΑυτά τα παχουλά, διαλεγμένα στο χέρι πολύτιμοι λίθοι διαθέτουν μια πλούσια, βουτυρώδη γεύση με μια λεπτή νότα άλμης, που εξισορροπεί τέλεια τις αλμυρές και τις πικάντικες νότες.

18. Κονσερβόλια Ροβιών – Φωλιασμένες στους ηλιόλουστους δάσους των Ροβιών, οι ελιές Conservolia Rovia αποτελούν απόδειξη της παράδοσης αιώνων και της απαράμιλλης γεύσης. Αυτά τα παχουλά, σμαραγδένια πετράδια διαθέτουν μια λεπτή ισορροπία άλμης και φρουτώδους, με διακριτικές νότες βοτάνων που χορεύουν στον ουρανίσκο. Προσεκτικά διαλεγμένη με το χέρι και επεξεργασμένη με μεθόδους παραδοσιακές, κάθε ελιά ενσαρκώνει την πλούσια γαστρονομική κληρονομιά της περιοχής.

19. Λιανολιά Κέρκυρας – Ελιά Λιανολιά, ιθαγενής στα ελληνικά νησί της Κέρκυρας, είναι μια ευέλικτη ποικιλία που χρησιμοποιείται και για τα δύο: το λάδι της και χρησιμοποιείται και ως επιτραπέζια ελιά. Ως επιτραπέζια ελιά, η Λιανόλια είναι γνωστή για το μικρό έως μεσαίο της μέγεθος και το χαρακτηριστικό οβάλ σχήμα της. Προσφέρει ένα ισορροπημένο γευστικό προφίλ με ήπια φρουτώδη γεύση και μια νότα πικράδας. Τυπικά συγκομίζεται όταν πλήρως ώριμο, Οι επιτραπέζιες ελιές Lianolia έχουν χρώμα από βαθύ μωβ έως μαύρο και ωριμάζουν σε άλμη. 

20. Conservolia Στυλίδας – Οι επιτραπέζιες ελιές Conservolia Stylidas ξεχωρίζουν για τα μοναδικά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά τους, τα οποία ενισχύονται από τις ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής. Αναπτύχθηκε κυρίως σε Στερεά Ελλάδα, αυτές οι ελιές παρουσιάζουν μια πλούσια, φρουτώδη γεύση με νότες κόκκινου κρασιού, που αποδίδεται στη φυσική μαγιά στη φλούδα τους κατά την επεξεργασία σε άλμη θαλασσινού αλατιού. Οι ελιές είναι μεγάλες και σε σχήμα ωοειδούς, με σφιχτή αλλά τρυφερή σάρκα που ξεχωρίζει εύκολα από το κουκούτσι, καθιστώντας τις ιδιαίτερα ελκυστικές για επιτραπέζια χρήση. Επιπλέον, η ευελιξία των ελιών επιτρέπει την επεξεργασία τους τόσο ως πράσινες όσο και ως μαύρες ποικιλίες, καλύπτοντας ποικίλες γαστρονομικές εφαρμογές. Η αντίστασή τους στη συρρίκνωση και την συγκεκριμένες τεχνικές συγκομιδής που χρησιμοποιούνται συμβάλλουν περαιτέρω στο ξεχωριστό προφίλ ποιότητας και γεύσης τους.

21. Conservolia Atalantis – η επιτραπέζια ελιά Conservolia Atalantis καλλιεργείται κυρίως στην περιοχή της Αταλάντη, Ελλάδα, όπου ευδοκιμεί στο μεσογειακό κλίμα. Οι μέθοδοι καλλιέργειας συνήθως περιλαμβάνουν παραδοσιακές γεωργικές πρακτικές, συμπεριλαμβανομένης της χειροκίνητης συλλογής των ελιών στην κορυφή της ωρίμανσης. Αυτή η ποικιλία ελιάς χαρακτηρίζεται από το ωοειδές σχήμα, το βαθύ μωβ έως μαύρο χρώμα, τη σφιχτή υφή και την απαλή, γεύση καρυδιού. Η χαμηλή του πικράδα και η υψηλή περιεκτικότητά του σε λάδι το καθιστούν εξαιρετικά ευέλικτο τόσο για κατανάλωση σε τραπέζι όσο και για εξαγωγή λαδιού. Στη μαγειρική χρήση, οι ελιές Conservolia Atalantis απολαμβάνονται συχνά και ως αυτόνομο σνακ, εκτός από τη χρήση σε διάφορα πιάτα. Αυτό που κάνει ξεχωριστή την επιτραπέζια ελιά Conservolia Atalantis είναι το μοναδικό γευστικό της προφίλ, η υψηλή περιεκτικότητα σε λάδι και οι παραδοσιακές μέθοδοι καλλιέργειας που χρησιμοποιούνται, τα οποία συμβάλλουν στην εξαιρετική γεύση και τη μαγειρική της ευελιξία.

33. Ωδεία Άρτας – Η επιτραπέζια ελιά Conservolia Άρτας είναι μια ποικιλία γνωστή για την πλούσια, κρεατική υφή και τη ζωντανή γεύση της. Καλλιεργείται κυρίως στην περιοχή του Άρτας, Ελλάδα, αυτές οι ελιές τιμούνται για τη μοναδική γεύση και την ευελιξία τους. Με βαθύ μωβ απόχρωση, συχνά απολαμβάνονται ως αυτόνομο σνακ ή ενσωματώνονται σε σαλάτες, ντιπ ή ως επικάλυψη για πίτσες και σάντουιτς. Οι ελιές Conservolia Artas χρησιμοποιούνται επίσης συνήθως για την παραγωγή ελαιολάδου υψηλής ποιότητας. Η επιτραπέζια ελιά Conservolia Atalantis είναι γνωστή για το ξεχωριστό ωοειδές σχήμα και την απαλή, ελαφρώς ξηρή γεύση της και η φλούδα της αναδεικνύει ένα όμορφο βαθύ μωβ έως μαύρο χρώμα. Αυτές οι ελιές εκτιμώνται για τη χαμηλή πικράδα τους και την υψηλή περιεκτικότητά τους σε λάδι, καθιστώντας τις ιδανικές τόσο για επιτραπέζια κατανάλωση όσο και για εξαγωγή λαδιού. Η ποικιλία Conservolia Atalantis συλλέγεται συνήθως στα τέλη του φθινοπώρου έως τις αρχές του χειμώνα.

34. Ωδεία Πηλίου – Καθώς αυξάνεται το ενδιαφέρον για τα γκουρμέ υλικά, η επιτραπέζια ελιά Πηλίου Conservolia ξεχωρίζει ως κάτι που πρέπει να δοκιμάσετε για τους λάτρεις του φαγητού. Η Κονσερβολιά Πηλίου είναι μια αξιόλογη ποικιλία επιτραπέζιας ελιάς γνωστή για την έντονη αναπτυξιακή της συνήθεια και το υψηλό βάρος καρπού της, με μέσο όρο περίπου 4,63 γραμμάρια ανά ελιά. Αυτή η ποικιλία χαρακτηρίζεται από το σφαιρικό της σχήμα και έναν σημαντικό αριθμό μυτερών οβάλ αυλακώσεων στην επιφάνεια του καρπού. Ευδοκιμεί σε γεωργικές συνθήκες που τροφοδοτούνται με βροχή, επιδεικνύοντας ένα ιεραρχικό πρότυπο ανάπτυξης. Αν και η περιεκτικότητά της σε λάδι είναι σχετικά χαμηλότερη σε σύγκριση με ορισμένες άλλες ποικιλίες, η επιτραπέζια ελιά Conservolia εκτιμάται ιδιαίτερα για τις μαγειρικές της χρήσεις λόγω της έντονης γεύσης και υφής της, καθιστώντας την μια προτιμώμενη επιλογή για επιτραπέζιες ελιές.

35. Κονσερβόλια Άφισσας – συχνά αναφέρεται ως Άμφισσας ελιές, οι ελιές Κονσερβολιάς αποτελούν βασικό προϊόν στα ελληνικά τραπέζια. Αν και σπάνια χρησιμοποιούνται για λάδι, αγαπιούνται για την τραγανή και ζουμερή υφή τους. Αυτές οι ελιές καλλιεργούνται στην κεντρική Ελλάδα και τη βόρεια περιοχή της Ηπείρου, καθώς και σε πολλά ελληνικά νησιά. Ανάλογα με τον χρόνο συγκομιδής και την ωρίμανση, μπορεί να είναι πράσινα, μεταβατικά ή μαύρα. Μαδημένα από τα κλαδιά τους όταν είναι πολύ ώριμα, ωριμάζουν αργά με άλμη για να αποδώσουν μια ήπια, φρουτώδη γεύση και μια απαλότητα που λιώνει στο στόμα. Σε Ελλάδα, οι επιτραπέζιες ελιές Άμφισσας σερβίρονται συχνά σε σούπες ή μαγειρευτά, αλλά είναι επίσης εξαιρετικές εκτός από τυριά και αλλαντικά..

40. Θούμπα Αμπαδιάς Ρεθύμνου – οι επιτραπέζιες ελιές Θούμπα Αμπαδιάς, περιοχή σ Ρεθύμνου, Κρήτη, είναι μια μοναδική ποικιλία που φημίζεται για τη φυσικά αποξηραμένη στον ήλιο, ζαρωμένη όψη και τη βαθιά, έντονη γεύση της. Καλλιεργημένες στο τραχύ τοπίο της Αμπάδιας, αυτές οι ελιές είναι πλούσιες σε γήινες, λαμπερές νότες, με μια ελαφρώς γλυκιά επίγευση που μιλά για την παραδοσιακή διαδικασία σκλήρυνσης που υποβάλλονται στο δέντρο. Οι ελιές τούμπα είναι μια αληθινή αντανάκλαση της αγροτικής κληρονομιάς της Κρήτης και των τολμηρών γεύσεων και χρησιμοποιούνται συχνά σε τοπικά πιάτα ή απολαμβάνονται με ψωμί και τυρί.